نصرا

نصرا. [ ن َ رُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن هبةاﷲبن محمدبن عبدالباقی الغفاری ، مکنی به ابوالفتح و مشهور به ابن بصاقة. از شاعران و مترسلان و منشیان قرن هفتم است ، به سال 577 هَ . ق . در قوص ولادت یافت ، در مصر و شام تحصیل ادب کرد و در مصر به تصدی دارالانشاء پرداخت . و در دمشق به سال 650 درگذشت ، او را رسایلی چند و نیز دیوان شعری است . (از الاعلام زرکلی ج 8 ص 354). و رجوع به الطالعالسعید ص 386 و شذرات الذهب ج 5 ص 252 و حسن المحاضرة ج 1 ص 243 و البدایه و النهایة ج 13 ص 184 و الجواهر المضیئة ج 2 ص 199 و ص 392 شود.