نصیب رازی
لغت‌نامه دهخدا
نصیب رازی .[ ن َ ب ِ ] (اِخ ) از شعرای قرن یازدهم است ، و به روایت نصرآبادی به هندوستان مهاجرت کرده است او راست :
خوش ترنج غبغب او را به چنگ آورده ام
بوسه می خواهم دهانش را بتنگ آورده ام .
خوش ترنج غبغب او را به چنگ آورده ام
بوسه می خواهم دهانش را بتنگ آورده ام .
(از تذکره ٔ نصرآبادی ص 400).
