نصیحت پذیر
لغتنامه دهخدا
نصیحت پذیر. [ ن َ ح َ پ َ ] (نف مرکب ) قابل نصیحت . آن که پند و نصیحت و اندرز کسی را می شنود و اطاعت می کند. (ناظم الاطباء) :
نصیحت پذیران به اندرز شاه
سوی شهر پوشیده جستند راه .
برو دستگیر ای نصیحت پذیر
نه خود را بیفکن که دستم بگیر.
نصیحت پذیران به اندرز شاه
سوی شهر پوشیده جستند راه .
نظامی .
برو دستگیر ای نصیحت پذیر
نه خود را بیفکن که دستم بگیر.
سعدی .