نصیر
لغتنامه دهخدا
نصیر. [ ن ُ ص َ ] (اِخ )یکی از فدائیان حضرت شاه مردان بوده . (از آنندراج ).نام شخصی که معتقد به خدائی و الوهیت حضرت امیرالمؤمنین و یعسوب الدین علی بن ابی طالب علیه السلام شده بودو گروه نصیری منسوب به وی می باشد. (ناظم الاطباء).
ز غمزه ٔ لب آن فتنه ٔ عجم دیدم
ز شهسوار عرب آنچه بر نصیر گذشت .
رجوع به نصیریة شود.
ز غمزه ٔ لب آن فتنه ٔ عجم دیدم
ز شهسوار عرب آنچه بر نصیر گذشت .
آصفی (از آنندراج ).
رجوع به نصیریة شود.