نضاخة

نضاخة. [ ن َض ْ ضا خ َ ] (ع ص ) عین نضاخة؛ چشمه ٔ بسیارآب .(منتهی الارب ) (آنندراج ) (مهذب الاسماء). چشمه ٔ فواره ٔ بسیارآب . (ناظم الاطباء). چشمه ای که آب از آن فوران کند. (از متن اللغة). فوارة. (از منتهی الارب ). قوله تعالی : عینان نضاختان ؛ ای فوارتان . (منتهی الارب ). تأنیث نضاخ است . || (اِ) زرّاقة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). آلتی که بدان آب می پاشند. (ناظم الاطباء) (از متن اللغة).