نطاع

نطاع . [ ن ِ ] (ع اِ) نطاع القوم ؛ خیمه های قوم یا زمین ایشان . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). سرزمین ایشان . (از متن اللغة) (از اقرب الموارد) (از المنجد). نطاع القوم ؛ جنابهم او ارضهم . (اقرب الموارد). ارضهم و جانبهم . (المنجد).