نطیحة

نطیحة. [ ن َ ح َ ] (ع ص ) گوسفندی به زخم سرون بمرده . (از مهذب الاسماء). که بر اثر نطح مرده باشد. (از اقرب الموارد). آن چهارپای که به زخم سرون مرده باشد. (از ترجمان علامه ٔ جرجانی ص 100). حیوان که مرده باشد بواسطه ٔ آن که حیوان دیگر او را شاخ زده باشد. (فرهنگ خطی ). مذکر آن نطیح است . (از متن اللغة). رجوع به نَطیح شود. ج ، نطائح ، نَطحی ̍ .