نطیس

نطیس . [ ن ِطْ طی ] (ع ص ) طبیب . (منتهی الارب ) (آنندراج ). طبیب حاذق . (اقرب الموارد). طبیب حاذق و دانا. (ناظم الاطباء). حاذق در طب . (از متن اللغة). نَطاسی ّ. (اقرب الموارد). || طبیب نماینده خود را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). آن که طبیب نباشد و خود را طبیب بنمایاند. (ناظم الاطباء). || عالم به امور. (از متن اللغة). عالم . (اقرب الموارد). رجل نطیس ؛ مردی دریابنده . (مهذب الاسماء). نَطس . نَطَس . نَطُس . نَطیس . نطاسی . (متن اللغة).