نظائر
لغت‌نامه دهخدا
نظائر. [ ن َ ءِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ نظیرة به معنی مثل و مانند. رجوع به نظیرة شود :
گر نظائر گویم اینجا و مثال
فهم را ترسم که آرد اختلال .
|| ج ِ نَظور است . رجوع به نظور شود. || افاضل . اماثل . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (متن اللغة). || گویند:عددت ابلهم نظائر؛ یعنی دو دو شمردم شتران ایشان را. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).
گر نظائر گویم اینجا و مثال
فهم را ترسم که آرد اختلال .
مولوی .
|| ج ِ نَظور است . رجوع به نظور شود. || افاضل . اماثل . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (متن اللغة). || گویند:عددت ابلهم نظائر؛ یعنی دو دو شمردم شتران ایشان را. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).
