نظارگان

نظارگان . [ ن َظْ ظا رَ / رِ ] (اِ) تماشاچیان . نظارگیان . ج ِ نظاره به معنی تماشاچی و بیننده و تماشاگر است :
به خلوتگه خسروش تاختند
ز نظارگان پرده پرداختند.

نظامی (از آنندراج ).

در گوشه ٔامید چو نظارگان ماه
چشم طلب بر آن خم ابرو نهاده ایم .

حافظ.

دلها به یک نظاره ز نظارگان گرفت
از یک گشاد تیر بلا صد نشان گرفت .

کلیم (از آنندراج ).