نظرتنگ
لغت‌نامه دهخدا
نظرتنگ . [ ن َ ظَت َ ] (ص مرکب ) مرادف تنگ چشم . (غیاث اللغات ) (از آنندراج ). ناتوان بین . (از آنندراج ). خردک نگرش . بخیل . کوتاه نظر. چشم تنگ . ممسک . (یادداشت مؤلف ) :
کامی که برآید ز خسیسان نظرتنگ
آبی است که از چاه به غربال برآرند.
با نظرتنگان نشستن عمر ضایع کردن است
می شود کوتاه عمر رشته تا با سوزن است .
|| حسود که کمترین نعمت و سعادت را به دیگری نتواند دیدن . (یادداشت مؤلف ).
کامی که برآید ز خسیسان نظرتنگ
آبی است که از چاه به غربال برآرند.
صائب (آنندراج ).
با نظرتنگان نشستن عمر ضایع کردن است
می شود کوتاه عمر رشته تا با سوزن است .
اشرف (آنندراج ).
|| حسود که کمترین نعمت و سعادت را به دیگری نتواند دیدن . (یادداشت مؤلف ).
