نعفلغتنامه دهخدانعف . [ ن َ ] (ع اِ) جای بلند همواری که فرود از کوه باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ). || مکان مرتفع. (اقرب الموارد از اساس ). || جای بلند از فرود رودبار. || مقدم و باریک جای از ریگ . (منتهی الارب ) (آنندراج ). ج ، نعاف .
