نعلبکی

نعلبکی . [ ن َ ب َ ](اِ) ظرف کم عمق و مدور که استکان چای را در آن گذارند. بعضی این کلمه را مأخوذ از روسی دانسته اند و بعید می نماید؛ مؤلف فرهنگ نظام آرد: «این لفظ در کتاب جواهرنامه ٔ محمدبن منصور تألیف قرن نهم هجری قمری آمده ، پس با تلفظ نلبکی و از زبان روسی نیست ». تصور میرود که این کلمه اصلاً نعلکی ، از نعلک + ی (علامت نسبت ) بوده ، چنانکه در متن برهان قاطع ذیل نعلک آمده است . مرحوم علامه ٔ قزوینی نیز در یادداشتهای خود نعلبکی را از همین ماده گرفته اند، اما علت افزودن «ب » معلوم نشد. معرب این کلمه هم در تلفظ عرب معاصر نعلبکی است . (از حاشیه ٔ دکتر معین بر برهان قاطع ص 2148).