نعل انداختن
لغتنامه دهخدا
نعل انداختن . [ ن َ اَ ت َ ] (مص مرکب ) نعل افکندن . نعل ریختن . رجوع به نعل افکندن شود. || نعل از سم اسب فروافتادن بر اثر سرعت رفتن :
هر کجا نعلی بیندازد براق طبع من
آسمان زآن تیغ بران سازد از بهر غزا.
هر کجا نعلی بیندازد براق طبع من
آسمان زآن تیغ بران سازد از بهر غزا.
خاقانی .