نعمانلغتنامه دهخدانعمان . [ ن ُ ] (اِخ ) ابن جسربن شیعاﷲبن اسدبن وبرة، مشهور به القین ، جدی جاهلی است ، قبایل زیادی در شام و اندلس بدو منسوب اند. رجوع به الاعلام زرکلی ج 9 ص 5 و جمهرةالانساب ص 424 شود.