نعمت گستر
لغتنامه دهخدا
نعمت گستر. [ ن ِ م َ گ ُ ت َ ] (نف مرکب ) از عالم کرم گستر. (از آنندراج ). سخی . جوانمرد. بابخشش . باسخاوت . (ناظم الاطباء). روزی رسان :
همت تو بر همه آفاق نعمت گستر است
نیست الا همت عالیت نعمت گستری .
همت تو بر همه آفاق نعمت گستر است
نیست الا همت عالیت نعمت گستری .
امیرمعزی (آنندراج ).