نعیما

نعیما. [ ن َ ] (اِخ ) نعمت سمرقندی (ملا...) متخلص به نعیما، از شاعران قرن یازدهم هجری قمری است . او راست :
بر گل رخسار خال بیشمارش حاصل است
سبز کردن دانه از حسن زمین قابل است .
(از نصرآبادی ص 443). رجوع به نگارستان سخن ص 125 و فرهنگ سخنوران شود.