نغه زدنلغتنامه دهخدانغه زدن . [ ن ِغ ْ غ َ / غ ِ زَ دَ] (مص مرکب ) در تداول عام ، آهسته و به فاصله زاری کردن . (یادداشت مؤلف ). رجوع به نغنغ و نق زدن شود.