نفح

نفح . [ ن َ ] (ع مص ) دمیدن بوی خوش . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (غیاث اللغات ). دمیدن . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ص 100). دمیدن بوی . (از تاج المصادر بیهقی ). منتشر شدن رائحه ٔ طیب . (از اقرب الموارد). || برجستن خون از رگ . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). دمیدن خون از رگ . (از تاج المصادر بیهقی ). || چیزی دادن به کسی . (از منتهی الارب ) (آنندراج ). عطا دادن . (از تاج المصادر بیهقی ) (از اقرب الموارد). || جنبانیدن زلف را .(از منتهی الارب ) (آنندراج ). || تیغ زدن . (آنندراج ). از دور به شمشیر زدن . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || پای زدن ناقه و جز آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). لگد زدن ستور. (تاج المصادر بیهقی ) (از اقرب الموارد). || باد سرد جَستن . (از تاج المصادر بیهقی ). وزیدن باد . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (غیاث اللغات ) (از اقرب الموارد). || (اِ) بوی . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ص 100). || (اِمص ) دمیدگی . || دمیدگی بوی خوش . (ناظم الاطباء).