نفس برآمدن
لغتنامه دهخدا
نفس برآمدن . [ ن َ ف َ ب َ م َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از مردن . قطع شدن ِ نفس :
نفس برآمد و کام از توبرنمی آید
فغان که بخت من از خواب درنمی آید.
نفس برآمد و کام از توبرنمی آید
فغان که بخت من از خواب درنمی آید.
حافظ (دیوان چ قزوینی - غنی ص 160).