نفس سخنگوی
لغتنامه دهخدا
نفس سخنگوی . [ ن َ س ِ س ُ خ َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نفس ناطقه . رجوع به نفس ناطقه شود :
و اکنون که عقل و نفس سخنگوی خود منم
از خویشتن چه باید کردن حذر مرا.
و اکنون که عقل و نفس سخنگوی خود منم
از خویشتن چه باید کردن حذر مرا.
ناصرخسرو.