نفع دادن
لغتنامه دهخدا
نفع دادن . [ ن َ دَ ] (مص مرکب ) سود رساندن . فایده دادن :
باران بی محل ندهد نفع کشت را.
|| بهره دادن . سود پول به طلبکار رباخوار دادن .
باران بی محل ندهد نفع کشت را.
صائب (از آنندراج ).
|| بهره دادن . سود پول به طلبکار رباخوار دادن .