نفنف

نفنف . [ ن َ ن َ ] (ع اِ) هوا. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (متن اللغة). هوا و گفته اند هوای میان دو چیز. (از اقرب الموارد). هوای میان دو کوه . (منتهی الارب ) (آنندراج ). فضای آزاد میان دو کوه . (ناظم الاطباء). مهواة بین دو کوه . (اقرب الموارد از اصمعی ) (متن اللغة). میان دو کوه . (مهذب الاسماء). گشادگی میان دو کوه . (یادداشت مؤلف ). || کرانه ٔ کوه شبیه دیوار مبنی هموار. (منتهی الارب ) (آنندراج ). کرانه ٔ کوه که گویا دیواری است برابر و هموار. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (از متن اللغة). || روی کوه بلند رفته از آن و فرودآمده . (منتهی الارب ) (آنندراج ). آنچه از روی کوه که بالا رفته و فرود آمده باشد . (ناظم الاطباء). || از سر دیوار تا پائین و بن آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). || از لب چاه تا تک آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || میان آسمان و زمین . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (مهذب الاسماء) (از اقرب الموارد). فضای میان آسمان و زمین . (ناظم الاطباء). مابین سماء و ارض . (متن اللغة). || دشت . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). بیابان . (ناظم الاطباء). مفازة. (اقرب الموارد) (متن اللغة). ج ، نفانف .