نقاره کوب
لغتنامه دهخدا
نقاره کوب . [ ن َ رِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان کفرآور بخش گیلان شهرستان شاه آباد. در 30هزارگزی شمال گیلان ، در دشت سردسیری واقع است و 150 تن سکنه دارد. آبش از چشمه تأمین می شود. محصولش غلات و لبنیات و توتون است . شغل اهالی زراعت و گله داری است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).