نقاوة

نقاوة. [ن َ وَ ] (ع اِ) بهین . (دهار). خیار و خلاصه ٔ چیزی . (از اقرب الموارد). برگزیده ٔ چیزی . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). نقوة. نقایة. (منتهی الارب ). نُقاوَة. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). نقاة. (اقرب الموارد). ج ، نقا، نقاء. رجوع به نقاوه شود. || (مص ) پاکیزه گردیدن . (از منتهی الارب ). پاک شدن . (زوزنی ) (دهار). نقاء. نقائة. نقایة. نُقاوَة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به نقاء شود.