نقوی

نقوی . [ ن َ ق َ ] (اِخ ) حسین (سید...)بن سیددلدارعلی نقوی لکهنوئی . از فقها و علمای امامیه ٔ هندوستان است و در 17سالگی به مقام اجتهاد رسیده و به سال 1273 هَ . ق .در لکهنو درگذشته است . از تألیفات اوست : اصالةالطهارة. الافادات الحسینیة. الامالی . التجزی فی الاجتهاد. تجویدالقرآن . حاشیه ٔ شرح هدایة. الحدیقة السلطانیة فی المسائل الایمانیة، به زبان فارسی . روضةالاحکام . طردالمعاندین فی مسألة اللعن علی المنافقین . المجالس المفجعة. مناهج التدقیق . الوجیز الرائق . و نیز تفسیر چند سوره از قرآن . رجوع به ریحانةالادب ج 4 ص 231 شود.