نقیب
لغت‌نامه دهخدا
نقیب . [ ن َ ] (اِخ ) نقیب خان قزوینی . از شاعران قرن دهم است و در زمان سلطنت اکبرشاه به هندوستان رفته است . او راست :
دارم صنمی چهره برافروخته ای
راه و روش عاشقی آموخته ای
اوعاشق دیگری و من عاشق او
من سوخته ٔ سوخته ٔ سوخته ای .
دارم صنمی چهره برافروخته ای
راه و روش عاشقی آموخته ای
اوعاشق دیگری و من عاشق او
من سوخته ٔ سوخته ٔ سوخته ای .
(از قاموس الاعلام ج 6) (از فرهنگ سخنوران ص 614).
