نمیص

نمیص . [ ن َ ] (ع ص ، اِ) علف که ستور از دهان برکنده گذارد، یا گیاهی که بعد از خوردن روید. (منتهی الارب ) (آنندراج ). گیاهی که بعد از خوردن وی بازروید. (فرهنگ خطی ). || گیاهی که پس از خوردن ستور دوباره سبز گردد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || علفی که ستور بادهن برکنده باشد. (ناظم الاطباء) (از متن اللغة) (ازاقرب الموارد). || برچیده . (منتهی الارب ) (آنندراج ). منتوف . (متن اللغة) (از اقرب الموارد).