نهار

نهار. [ ن ِ ] (اِمص ، اِ) کاهش . (لغت فرس اسدی ) (صحاح الفرس ). کاهش و گدازش تن . (اوبهی ) (برهان قاطع) (از جهانگیری ) (از رشیدی ) (انجمن آرا) :
ملک برفت و علامت بدان سپاه نمود
بدان زمان که بسیج نهار کرد نهار.

فرخی .

بخت شما و عمر شما هر دو برفزون
وآن ِ مخالفان بداندیش در نهار.

فرخی .

شرع ز تو فربه است و دین ز تو برپای
ای ز تو شخص ستم نهار گرفته .

مجیر (از حاشیه ٔ برهان قاطع).

خدایگانا هر چند ماه دانش و فضل
چو شخص فاضل و عالم گرفته ست نهار.

شمس فخری .

|| ترس . بیم . (جهانگیری ) (رشیدی ) (برهان قاطع) (انجمن آراء) (ناظم الاطباء). هول . وحشت . (ناظم الاطباء). نیز رجوع به نهاریدن شود :
نهنگ از او به خروش است و دیو از او به فغان
پلنگ از او به نهیب است و شیر از او به نهار.

فرخی (از جهانگیری ).

|| خرج بیجا و اتلاف وکاهش . || نقصان و زیان و خسارت . (ناظم الاطباء). رجوع به معنی اول شود. || بت . صنم . (ناظم الاطباء). رجوع به بهار شود.