نواق

نواق . [ ن َوْ وا ] (ع ص ) رائض شتران و درست و نیکو کننده ٔ آنها. (منتهی الارب ) (آنندراج ). آنکه شتران را رام و دستاموز می کند. (ناظم الاطباء). || اصلاح کننده ورائض امور. (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). زیرک و بافِراست در کارها و کارآزموده . (ناظم الاطباء).