نوای کاسه گر
لغتنامه دهخدا
نوای کاسه گر. [ ن َ ی ِ س َ / س ِ گ َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نام لحنی است از الحان موسیقی . (جهانگیری ) :
کاس بخندید کز نشاط سحرگاه
کوس بشارت نوای کاسه گر آورد.
کاس بخندید کز نشاط سحرگاه
کوس بشارت نوای کاسه گر آورد.
خاقانی .