نوبختی

نوبختی . [ ن َ ب َ ] (اِخ ) فضل بن ابوسهل بن نوبخت ، مکنی به ابوالعباس و معروف به فضل بن نوبخت . متکلم و منجم ایرانی است که در قرن دوم هجری می زیسته و در دولت هارون الرشید خزانه دار کتب فلسفی بوده است . بعضی کتب حکمت اشراق را از زبان پهلوی به عربی ترجمه کرده است . (از ریحانة الادب ج 4 ص 242). و رجوع به فهرست ابن ندیم و اعیان الشیعه شود.