نوبری
لغتنامه دهخدا
نوبری . [ ن َ / نُو ب َ ] (حامص مرکب ) نوبر بودن . رجوع به نوبر شود.
- به نوبری ؛نوبرانه . تحفه :
نوبر صبح یک دم است اینْت شگرف اگر دهی
داد دمی که می دهد صبحدمت به نوبری .
- به نوبری ؛نوبرانه . تحفه :
نوبر صبح یک دم است اینْت شگرف اگر دهی
داد دمی که می دهد صبحدمت به نوبری .
خاقانی .