نوخانهلغتنامه دهخدانوخانه . [ ن َ / نُو ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) نومنزل . که خانه ٔ نو خریده است و به تازگی در آن سکنی گزیده است . که به تازگی خانه به خانه شده است .
