نودولتی
لغتنامه دهخدا
نودولتی . [ ن َ / نُو دَ / دُو ل َ ] (حامص مرکب ) تازه به دوران رسیدگی . جانَگرفتگی . صفت نودولت . || به عزت رسیدن پس از مذلت :
کوس نودولتی از بام سعادت بزنم
گر ببینم که مه نوسفرم بازآید.
رجوع به نودولت شود.
کوس نودولتی از بام سعادت بزنم
گر ببینم که مه نوسفرم بازآید.
حافظ.
رجوع به نودولت شود.