نورا

نورا. [ رُل ْلاه ] (اِخ ) رازی (امیر...)، متخلص به نور. از شاعران قرن دهم هجری است . وی در عهد شاه طهماسب می زیست و متولی مزار حضرت عبدالعظیم در شهرری بود. او راست :
دست رقیب داشت به دست آن نگار مست
خندان ز من گذشت و مرا گریه داد دست .
(از صبح گلشن ص 558) (تحفه ٔ سامی ص 41) (قاموس الاعلام ج 6 ص 4606).
و رجوع به هفت اقلیم (اقلیم چهارم ، ری ) شود.