نوری

نوری . (اِخ ) فضل اﷲ (حاجی شیخ ...) بن ملا عباس نوری مازندرانی ، معروف به شیخ نوری . از فقهای امامیه و از مراجع تقلید اوایل قرن چهاردهم هجری است . وی پس از تحصیل علوم دینی مقیم تهران گشت و در وقایع انقلاب مشروطیت ایران به حمایت و همراهی از محمدعلی شاه قاجار و به مخالفت با طباطبائی و بهبهانی ، دو روحانی صاحب نفوذ و مشروطه خواه ، قیام کرد و سرانجام پس از فتح تهران گرفتار و در 13 رجب 1327 هَ . ق . به دار کشیده شد و در قم مدفون گشت . از تصانیف اوست : 1 - تذکرة الغافل و ارشاد الجاهل . 2 - صحیفه ٔ مهدویه . (از ریحانة الادب ج 6 ص 263). و رجوع به احسن الودلیه ج 2 ص 91 و تاریخ بیداری ایرانیان بخش 1 و 2 شود.