نور بصر

نور بصر. [ رِ ب َ ص َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) روشنی چشم . || کنایه از وجود بسیار عزیز که دیدارش روشنی بخش چشم و دل است . یار و فرزند گرامی . نورچشم . نور دیده :
رفیق نور بصر خوانَدَم به مهر و به لطف
چگونه نور بصر خوانَدَم که بی بصرم ؟

سنائی .