نوش بخش
لغتنامه دهخدا
نوش بخش . [ ب َ ] (نف مرکب ) که کام را شیرینی بخشد. لذت بخش :
درخشان شده می چو روشن درفش
قدح شکّرافشان و می نوش بخش .
خواجه ٔ چین گشاده کرد زبان
گفت کاین نوش بخش نوش لبان .
درخشان شده می چو روشن درفش
قدح شکّرافشان و می نوش بخش .
نظامی .
خواجه ٔ چین گشاده کرد زبان
گفت کاین نوش بخش نوش لبان .
نظامی .