نوکنده
لغتنامه دهخدا
نوکنده . [ ن َ ک َ دِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان زیرکوه سورتیجی بخش چهاردانگه ٔ شهرستان ساری ، در 18 هزارگزی جنوب غربی کیاسر در منطقه ٔ کوهستانی جنگلی معتدل هوایی واقع است و 180 تن سکنه دارد. آبش از چشمه و رودتجن ، محصولش غلات و برنج ، شغل مردمش زراعت و کرباس بافی و شال بافی است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3).