نوگوشاسبلغتنامه دهخدانوگوشاسب . [ ن َ / نُو] (ص مرکب ) تازه بالغ. تازه به حد بلوغ رسیده . تازه به حد مردان یا زنان رسیده : تکل ؛ مردی نوگوشاسب . (ازحاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ). رجوع به گوشاسب شود.
