نو ساختن

نو ساختن . [ ن َ / نُو ت َ ] (مص مرکب ) تازه بنا کردن . || تعمیر کردن . (فرهنگ فارسی معین ). || تجدید کردن . تازه کردن :
از ایدر به پوزش برِ شاه رو
چو بینی ورا بندگی ساز نو.

فردوسی .