نکداء

نکداء. [ ن َ ] (ع ص ) ناقة نکداء؛ اشتری بی شیر . (مهذب الاسماء). ناقه ٔ بی شیر. (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از متن اللغة). || شترماده ٔ بسیارشیر . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از متن اللغة). || آن اشتر که بچه ٔ او نزید و او همیشه بسیارشیر باشد. (مهذب الاسماء) (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ازمتن اللغة). ج ، نُکْد. || شوم عسر. (اقرب الموارد). نَکِد. (منتهی الارب ). تأنیث اَنْکَد. رجوع به اَنْکَد و نیز رجوع به نَکِد شود. ج ، نُکْد.