نکهت لکهنوئی
لغت‌نامه دهخدا
نکهت لکهنوئی . [ ن َ هََ ت ِ ل َ هََ ] (اِخ ) قاضی ظهورالحسن خان بن منشی تجمل حسین خان لکهنوئی ،متخلص به نکهت . از پارسی گویان قرن سیزدهم هندوستان و از معاصران مؤلف تذکره ٔ روز روشن است . او راست :
چه پروا گر نگوید حال زار من کسی باتو
که از حال دل دلدادگان هر دم خبر داری .
دل ماکعبه و بتخانه کجا می داند
ما طلبکار بتانیم خدا می داند.
رجوع به روز روشن ص 843 و فرهنگ سخنوران شود.
چه پروا گر نگوید حال زار من کسی باتو
که از حال دل دلدادگان هر دم خبر داری .
دل ماکعبه و بتخانه کجا می داند
ما طلبکار بتانیم خدا می داند.
رجوع به روز روشن ص 843 و فرهنگ سخنوران شود.
