نکورویی
لغتنامه دهخدا
نکورویی . [ ن ِ ] (حامص مرکب ) زیبائی . جمال . نکوروی بودن . رجوع به نکوروی شود :
تا شود بر گل نکورویی وبال
تا شود بر سرو رعنائی حرام .
چون شمع نکورویی در رهگذر باد است
طرف هنری بربند از شمع نکورویی .
تا شود بر گل نکورویی وبال
تا شود بر سرو رعنائی حرام .
سعدی .
چون شمع نکورویی در رهگذر باد است
طرف هنری بربند از شمع نکورویی .
حافظ.