نکوگوهرلغتنامه دهخدانکوگوهر. [ ن ِ گ َ / گُو هََ ] (ص مرکب ) نژاده . خوش طینت . نیکونژاد : با نکوگوهران نکو می کردقهر بدگوهران هم او می کرد.نظامی .