نیساری
لغتنامه دهخدا
نیساری . (اِ) سپاهی و لشکری ، و آن قسم دوم است از چهار قسم طوایف انسان که جمشید قرار داده بود . (از برهان ) (از رشیدی ) (از انجمن آرا) (از آنندراج ). نیز رجوع به واژه نامک ، تألیف عبدالحسین نوشین ، ذیل «کاتوزیان » شود :
صفی بر دگر دست بنشاندند
همی نام نیساریان خواندند.
کجا شیرمردان جنگاورند
فروزنده ٔ لشکر و کشورند.
صفی بر دگر دست بنشاندند
همی نام نیساریان خواندند.
کجا شیرمردان جنگاورند
فروزنده ٔ لشکر و کشورند.
فردوسی .