نیمه ره
لغتنامه دهخدا
نیمه ره . [ م َ / م ِ رَه ْ ] (اِ مرکب ) نیمه راه . وسط راه . بین راه :
همرهان رابه نیمه ره بگذاشت
راه دریای بی رهی برداشت .
رجوع به نیم راه و نیمه راه شود.
همرهان رابه نیمه ره بگذاشت
راه دریای بی رهی برداشت .
نظامی .
رجوع به نیم راه و نیمه راه شود.