نیوسوز

نیوسوز. [نیوْ ] (نف مرکب ) پهلوان افکن . گردافکن :
بدان آبگون خنجر نیوسوز
چو شیر ژیان از یلان رزم توز.

فردوسی .

وزآن سو که شد رستم نیوسوز
سپارم بدو کشور نیم روز.

فردوسی .

دگر گفت تا لشکر نیمروز
برفتند با رستم نیوسوز.

فردوسی .