نیوکولغتنامه دهخدانیوکو. [ وَ ] (ص ) نیکو. (فرهنگ فارسی معین ) : و که نیوکوتر از خدای و از دین او. (تفسیر طبری ج 1 ص 104 از فرهنگ فارسی معین ).